วันที่ 21 พฤษภาคม 2565 นางสาวจิราภรณ์ อายุ 31ปีอาชีพ หัวหน้างานบริษัทผลิตเครื่องมือแพทย์ภายในนิคมอุตสาหกรรมย่านบางกะดีได้ร้องต่อผู้สื่อข่าวช่วยกระจายข่าวมีคนร้ายขโมยรถจักรยานปั่นแบบโบราณ ขนาด 26 นิ้วเหตุเกิด บริเวณที่พักอาศัยหอพักแห่งหนึ่ง ภายในหมู่บ้านรัตนโกสินทร์ 200ปี ถ.รังสิต – ปทุมธานี 14 ซอย 3 ต.ประชาธิปัตย์ อ.ธัญบุรี จ.ปทุมธานี ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังที่เกิดเหตุ พบ นางสาว จิราภรณ์ ได้ยืนรอและชี้จุดบริเวณที่จอดรถใต้ตึกอาคารหอพัก ยังไร้วี่แวว ว่า จะได้คืน โดยได้เปิดเผยต่อผู้สื่อข่าวว่า จักรยานปั่นที่หายนั้น มันเป็นของพ่อ ซึ่งเป็นจักรยานเก่า ตัวเองไปทำใหม่ให้สวยงาม ก่อนเกิดเหตุ ตนเองได้เอารถจักรยานจอดไว้ที่ที่เคยจอด โดยที่ไม่ได้ล๊อคและป้องกันแต่อย่างใด เพราะจอดด้านในสุด คิดว่าไม่น่าจะมีคนมาขโมย เพราะที่หอพักก็มีรถ จักรยานยนต์และรถนั่งส่วนบุคคลจอดไว้หลายคัน ซึ่งขณะนั้น ตอนที่หายช่วงนั้นตนเองป่วย นอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ประมาณ 2-3 วัน กลับมาหอพัก สอบถามแม่บ้านไม่มีใครรู้เห็นก็มาขอดูกล้องวงจรปิดที่หอพัก ถึงได้รู้ว่าหาย เคยปั่นไป 4-5ครั้ง ไกลสุดแค่ซอยถัดไป ไม่ถึง10นาที ปั่นแต่ละครั้ง ความผูกพัน กับจักรยานคันนี้ ความรู้สึกเสียใจ มากๆเพราะ เป็นสมบัติของพ่อ เหมือนพ่ออยู่กับเราตลอดเวลา เพราะพ่อได้จากเราไป แต่จักรยานยังอยู่ และแล้วก็ถูกคนร้ายมาขโมย ใจหาย จนน้ำตาไหล ถึงแม้จะหาคันอื่นมาแทนร้อยคัน ก็ไม่เหมือนคันที่ถูกขโมยไป จากที่ดูกล้องวงจรปิดพฤติกรรมของคนร้ายนั้น อายุประมาณ 25-30ปี สูง 170 พายกระเป๋าหนังสีน้ำตาล ใส่เกงขาสั้น สวมเสื้อยืดคอกลมสีขาว ผมรองทรง สวมแมสปิดบังใบหน้า ช่วงเวลา ประมาณ ตี 4 คนร้ายนั้น ดูลาดเลาก่อน มองซ้าย มองขวา จากนั้นได้เดินตรงไปที่รถจักรยานปั่นทันที เข็ญผ่านหน้ากล้องวงจรปิด ไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด พอถึงหน้ารั้วเหล็กกั้น ก็ยกข้าม แล้วถีบปั่นออกไป ก็ขอร้องคนร้าย คนขโมย ขอคืนเถอะนะ อาจจะดูราคาเล็กน้อย แต่มันมีความหมาย มีค่ามากๆ มันคือตัวแทนของพ่อเหมือนอยู่กับเราตลอดเวลา มันมีค่ามากกว่าราคา จะหาอะไรมาเทียบไม่ได้เเล้ว
บุญส่ง วงค์แสง คลิป ภาพ ข่าว เรียบเรียง รายงาน
https://www.instagram.com/tv/CdzwEm2A35K/?utm_source=ig_web_copy_link
